เหล่าศิษยานุศิษย์ท่านอาจารย์ มหาเหล็ก จนฺทสีโล ได้มาร่วมแรงร่วมใจกันในการพัฒนาก่อสร้าง โพธิปักขิยธรรมสถาน เพื่อเป็นพุทธบูชา และเพื่อแสดงถึงความกตัญญู กตเวทีที่มีต่อท่านอาจารย์มหาเหล็ก จนฺทสีโล อีกทั้งเพื่อให้พุทธศาสนิกชน ได้มีสถานปฏิบัติ วิปัสสนากรรมฐานที่สัปปายะ มีครูบาอาจารย์ที่สามารถช่วยให้ผู้ปฎิบัติสามารถเข้าถึงแก่นแท้แห่งพุทธธรรม ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้

โดยในเริ่มแรกคณะศิษย์ได้ดำเนินการเพื่อขอจัดตั้งมูลนิธิวิปัสสนามิตรภาพในปี ๒๕๔๓ และคณะกรรมการ วัฒนธรรมแห่งชาติ ได้ออกหนังสืออนุญาต ให้ดำเนินการจัดตั้งมูลนิธิวิปัสสนามิตรภาพในวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๔๔ และสำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ได้ดำเนินการประกาศการจดทะเบียนจัดตั้งมูลนิธิ ในราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศทั่วไปเล่มที่ ๑๑๘ ตอนที่๑๐๐ ง วันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๔๔ โดยมูลนิธิมีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อพัฒนาก่อสร้างสถานปฏิบัติธรรม และจรรโลงส่งเสริมการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

โพธิปักขิยธรรมสถานตั้งอยู่บนที่ดินเนื้อที่ ๑๒ไร่ เชิงภูเขาโดยมีถนนเข้าถึงได้โดยสะดวก และการก่อสร้างกุฏิ ได้แบ่งเป็น เขตโยคีหญิง และเขตพระสงฆ์และโยคีชาย โดยในปัจจุบันเขตปฏิบัติธรรมโยคีหญิง ประกอบด้วย กุฏิเดี่ยวพร้อมห้องน้ำ จำนวน ๑๑ กุฏิ เรือนแถวใต้ถุนสูง ซึ่งมีห้องเดี่ยวพร้อมห้องน้ำ รวม ๑๒ ห้อง และ ศาลาปฏิบัติธรรม รวมซึ่งสามารถรองรับโยคีได้ ๑๕ – ๓๐ ท่าน

ตราสัญลักษณ์ของมูลนิธิเป็นรูปดอกบัวสี่เหล่า ซึ่งพระอรรถกถาจารย์ได้อุปมาเสมือนบุคคล ๔ จำพวก ได้แก่

๑. อุคฆฏิตัญญู ดอกบัวที่ตั้งขึ้นพ้นน้ำ รอสัมผัสแสงอาทิตย์ก็จะบานในวันนี้ เปรียบเสมือน บุคคลที่มีปัญญา เฉียบแหลมได้รับฟังเพียงหัวข้อธรรมก็สามารถบรรลุ ธรรมได้ อาทิ พระสารีบุตร เมื่อได้สดับธรรมจากพระอัสสชิ ว่า “ธรรมเหล่าใดเกิด แต่เหตุ พระพุทธองค์ทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น และความดับแห่งธรรมเหล่านั้น พระองค์ มีปกติตรัสอย่างนี้” ก็เกิดดวงตาเห็นธรรมที่ว่า “สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมต้องมี ความดับเป็นธรรมดา”

๒. วิปจิตัญญู ดอกบัวที่ตั้งอยู่เสมอน้ำ จักบานในวันพรุ่งนี้ เปรียบเสมือน บุคคลที่ได้รับ ฟังธรรมแล้วต้องได้รับ การอธิบายขยายความหมายของหัวข้อธรรมนั้นจึงจะบรรลุธรรมได้

๓. เนยยะ ดอกบัวที่อยู่ในน้ำ ยังไม่โผล่พ้นน้ำ จักบานในวันต่อๆไป เปรียบเสมือน บุคคล ที่ฟังธรรมแล้ว ต้องได้รับ การอธิบายขยายความหมายของหัวข้อธรรมนั้นอย่างต่อเนื่องและ บ่อยๆ จึงจะสามารถบรรลุธรรมได้

๔. ปทปรมะ ดอกบัวจมอยู่ในโคลนตมจักกลายเป็นอาหารของปลาและเต่า เปรียบเสมือนบุคคล ผู้ด้อยด้วยปัญญา แม้จะแสดงธรรมให้ฟังเท่าใดก็ไม่สามารถบรรลุธรรมได้

วิปัสสนากัมมัฏฐาน ทางแห่งความพ้นทุกข์

ปัจจุบันมนุษยโลก เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ทุกข์ยาก เดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า หาความสงบสุข ได้ยากยิ่งกว่าการงมหาเข็มในมหาสมุทร พระพุทธองค์ทรงประทาน พุทธวิธีในการดับทุกข์ทั้งหลาย ทั้งปวงอันได้แก่

โสกะ คือ ความเศร้าโศก
ปริเทวะ คือ การร้องไห้บ่นเพ้อรำพัน
ทุกข์ คือ ความไม่สบายกาย
โทมนัส คือ ความไม่สบายใจ
อุปายาส คือ ความคับแค้นใจ

ด้วยการ เจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน หรือการเจริญสติปัฏฐาน ๔ ซึ่งเป็นพุทธวิธีที่จะสามารถบรรเทาทุกข์ และสามารถขจัดทุกข์ให้หมดสิ้นได้ในที่สุด

โพธิปักขิยธรรมสถาน มูลนิธิวิปัสสนามิตรภาพ
๑๕๙ หมู่ ๖ เทศบาลสาย ๔ ตำบลทับกวาง อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี ๑๘๒๖๐

สำนักงาน โทร ๐๘-๗๐๒๘-๖๖๑๖, ๐๘--๖๑๒๑-๑๓๑๔